‘Lang geleden werkte ik bij Huize Poels, in de maatschappelijke opvang,’ zegt Sjaak Beirnaert, ‘daar ben ik gepokt en gemazeld in de methodiek van niet afwachten maar aanpakken.’ Tegenwoordig is hij directeur van het Tilburgse administratiekantoor BILAN. Andere rol, zelfde gedrevenheid: gewóón doen en gewoon dóen! ‘Veel van onze klanten zitten in het sociaal domein. Omdat ik redelijk goed ben met cijfers doorzie ik tamelijk snel het financieel wensdenken waarmee startende ondernemers in die wereld van de regen in de drup worden gekletst. We helpen die groep graag bij wat wél kan, zoals Tonneke met haar rijdende winkel. We doen dat vaak samen met Tussenheid013. Zij werken vanuit diezelfde drijfveer. En voor mensen met dergelijke competenties is meer dan ooit werk aan de winkel in onze samenleving.’
Weg uit het doolhof
‘Tussenheid is een Brabantbrede beweging,’ vertelt Sjaak,’ bedoeld om bruggen te slaan tussen overheid en bedrijfsleven. Om ondernemers op weg te helpen die zoeken naar een goede balans tussen ruimtelijke, economische en maatschappelijke aspecten. In Tilburg is het accent komen te liggen op het sociaal domein en daar gebeuren prachtige dingen.’ Sjaak meent dat Tussenheid013 een bijzonder goed oog heeft voor het scouten en begeleiden van kansrijke plannen. ‘Om te beginnen kijken ze naar het grotere geheel, naar de positieve effecten die bijvoorbeeld zo’n rijdende winkel heeft op vroegsignalering in krachtwijken. En dan heb ik het nog niet eens over de vrijwilligers die dankzij Tonneke van de straat zijn. Tussenheid013 weet dat verhaal op de juiste bureaus te krijgen. Ze laten zich niet afschrikken door het doolhof van ambtelijke protocollen en pareren financiële kletspraat van goedbedoelende instanties. Bij dat laatste help ik dan weer graag,’ lacht Sjaak.
Niet van steen
‘Het zou geweldig zijn als Tussenheid013 aan de slag zou mogen met het zogenaamde omvangrijke granieten bestand van bijstandsgerechtigden. Van dat beeld klopt namelijk niets,’ vindt Sjaak. ‘Heel veel van die mensen zijn bezig met maatschappelijk zinvolle activiteiten. Ze repareren af en toe fietsen voor mensen uit de buurt, doen boodschappen voor eenzame ouderen, dromen stiekem van een winkeltje. Ze durven daar niet voor uit te komen omdat ze bang zijn direct hun uitkering te verliezen. Hoe mooi zou het zijn als Tussenheid013 hen probeert een volgende, ondernemende stap te laten zetten. Als geen ander weten zij eruit te halen wat er – soms wat verstopt – wel degelijk in zit.’
‘Vergis je niet, ook in de beter bedeelde stadsdelen komt hun hulp van pas. Je ziet steeds meer wijkgerichte maatschappelijke ondernemingen, boeiende clubjes zoals een energiecoöperatie of een klein buurthuis. Regelmatig komt bij dergelijke stichtingen of verenigingen de continuïteit in het gedrang door wisseling van bestuursleden of chronisch vacante functies, bij een ander zijn het weer juridische kwesties die de vaart eruit halen. Ik zie het allemaal voorbijkomen hier op kantoor. Voor je het weet staat het voortbestaan van dat goede doel onder druk. Een klein, onafhankelijk opererend servicepunt kan even langszij komen en de juiste hulp zoeken.’
Interview en tekst door Berny van de Donk